سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

 
بر فراز لهیب شراره‌های درد

که در شریان سبز درخت
چنگ انداخته‌اند
بال‌های معصوم و روشنت را گرداگرد قداست پدران بلوط 
و مادران ارغوان و ختمی و لاله‌های واژگونش بگستران
ققنوس شو
تا برای همیشه‌ی تاریخ
داستان راز چشم‌های شوکا و کبک و تیهویش 
که شمارش نفس‌های محبوس در سینه‌ات را تا دقیقه‌ی آخر گریستند
قصه‌ی شبانه‌ی «روڵە»های کورد شود

چکیده

  عشق از نگاه عرفا معنايي بس عميق و وسيع دارد و به نوعی می‌توان گفت که اغلب مبانی افکار و اندیشه‌های آنان بر عشق استوار است. هم‌زمان با آغاز ادبیات سرشار از شور و حال عرفانی نیز عشق و نقش اساسی آن در تعالی زندگی انسان مورد توجّه قرار گرفت. «سنایی» پیشقراول این رویکرد در ادب عرفانی بود و سپس مولانا آن را به اوج رساند. از نگاه عرفانی مولانا و هم‌فکرانش، عشق واقعی آن است که عاشق را متوجّه معشوق الهی بکند، این عشق، جوهر و مایه‌ی هستی است